donderdag 17 mei 2012

Kurkuma en Darmkanker:

http://www.nu.nl/gezondheid/2804251/kurkuma-onderzocht-als-middel-darmkanker.html

Kurkuma onderzocht als middel tegen darmkanker

Laatste update: 7 mei 2012 09:58 info

BAARN - Britse wetenschappers gaan onderzoeken of kurkuma, een indiaas kruid, kan worden ingezet bij de bestrijding van darmkanker.

Foto: Gezondheidsnet

Dat meldt de BBC.
Uit eerder onderzoek is al gebleken dat kurkuma in staat is om kankercellen af te breken. Ook zou het goed zou zijn voor het geheugen en de lijn.

Kurkuma

Kurkuma is een kruid dat ook wel koenjit of Indiase geelwortel wordt genoemd. De onderzoekers gaan de komende tijd veertig patiënten volgen in twee ziekenhuizen in Leicester. Ze gaan onderzoeken of een combinatie van chemotherapie en kurkuma gunstige effecten heeft.

Zeven dagen voor het begin van een standaard chemobehandeling krijgen de patiënten tabletten met kurkuma.
Uit onderzoek onder dieren is gebleken dat de combinatie van beide behandelingen 'honderd keer beter' is dan een van beide therapieën op zichzelf.

zondag 13 mei 2012

Viva la Donna Day 29 mei

Jaarlijks organiseert Stichting Viva la Donna op 29 mei de Viva la Donna Day. Deze verwendag is een ode aan alle vrouwen die getroffen zijn door kanker. Honderden schoonheidssalons en wellnessinstituten openen op of rond 29 mei belangeloos hun deuren voor deze vrouwen en bieden ze een gratis verwenbehandeling aan. Zo'n behandeling kan variëren van een gezichtsbehandeling tot een yogales en van een massage tot een kleurenanalyse. Vrouwen die kanker hebben (gehad) komen door een verwenbehandeling tot rust, wat zorgt voor een positief gevoel. En dat is het doel van Stichting Viva la Donna: vrouwen getroffen door kanker weer laten stralen!

Waarom de Viva la Donna Day?
Wanneer iemand de diagnose kanker krijgt, staat het leven op z'n kop. Naast de emoties die bij zo'n moeilijke periode komen kijken, moeten veel vrouwen zich ook nog eens bezighouden met een baan, het huishouden en zorg voor de kinderen. Ook zaken als de WIA, zorgverzekering en re-integratie vragen de aandacht. 'Gewoon doorgaan' is dan ook een veel gehoorde kreet. Daarbij willen vrouwen er niet ziek uit zien, maar zijn vaak niet in de gelegenheid om zichzelf een moment van ontspanning cadeau te doen.

Voor al deze dappere vrouwen heeft lotgenote Corinne de Haas in 2005 Stichting Viva la Donna opgericht en sindsdien is de verwendag op 29 mei - de dag waarop haar moeder aan kanker overleed - een feit. Viva la Donna Day is geen luxe, maar een broodnodige vorm van nazorg na de diagnose kanker. De verwenbehandelingen zorgen voor kracht en positiviteit, waardoor vrouwen zich ook tijdens of na zo'n moeilijke periode beter gaan voelen.

Voor lotgenoten: een afspraak voor een gratis verwenbehandeling maken
Ben je of ken je iemand die getroffen is door kanker? Dan mag je voor jezelf of iemand anders een afspraak maken voor een gratis verwenbehanding op Viva la Donna Day. Op www.vivaladonna.nl kun je in de rechter kolom alle deelnemende beautyprofessionals vinden. Je kunt deze verwenbehandelaars zoeken op postcode, regio of branche. Vanaf 1 mei kun je contact met een bedrijf naar keuze opnemen voor het maken van een afspraak.

>> Meer informatie over het ontvangen van een gratis verwenbehandeling

Voor beautyprofessionals: gratis verwenbehandelingen aanbieden
Ben je werkzaam in de beauty- of wellnessbranche en wil je vrouwen met kanker steunen? Doe dan mee aan de Viva la Donna Day en geef op of rond 29 mei gratis verwenbehandelingen.

>> Meer informatie over het geven van gratis verwenbehandelingen

Heb je vragen of opmerkingen over de Viva la Donna verwendag? Stuur dan een e-mail naar info@vivaladonna.nl en je ontvangt zo snel mogelijk een reactie.

Viva la Donna

Een fantastiche verwendag!

Zaterdag, 12.5.2012, heb ik van een heerlijke verwendag mogen genieten in Rotterdam.
Georganiseerd door Roparun centrum en Viva La Donna.
Verwendagen en andere acties worden door Viva La Donna op verschillende plaatsen in Nederland aangeboden. Kijk op de websites:
http://www.vivaladonna.nl
www.roparun.nl

vrijdag 11 mei 2012

Exclusive: Dying with cancer, then I found a cure on the internet

When she was diagnosed with a rare cancer and given just three months to live, Dawn Green and her family were devastated

donderdag 3 mei 2012

Videoserie:

Leven met kanker:

www.darmkankernederland.nl/videoserie/

woensdag 2 mei 2012

Audrey Hepburn's story of Pseudomyxoma peritonei

The Fairest of All

Audrey Hepburn died of appendix cancer at 63, leaving behind a legacy of style and good works

By Jocelyn Selim

http://www.crmagazine.org/archive/Fall2009/Pages/AudreyHepburnAppendixCancer.aspx?Page=1

http://ornapelleg.blogspot.com/p/audreys-hepburn-sad-story-of.html

dinsdag 1 mei 2012

'Kankerpatiënten willen langer begeleiding'

Veel kankerpatiënten hebben behoefte aan meer begeleiding, ook jaren na de diagnose, als de acute fase van behandeling al is afgerond. Dat blijkt uit een studie van het onderzoeksbureau voor de gezondheidszorg Nivel.

Kankerpatiënten die nog onder behandeling staan, hebben meestal intensief contact met specialisten en verpleegkundigen. Maar zodra de patiënten alleen nog voor controles terugkomen in het ziekenhuis, wordt dat minder.

Uit het onderzoek blijkt dat zij ook in die fase nog relatief vaak behoefte hebben aan informatie, advies en hulp, bijvoorbeeld bij het omgaan met klachten als gevolg van de ziekte en behandeling op de lange termijn.

Bron: nu.nl

http://www.pmpcancerwalk.com/Markslist/site/displaySite.do?siteIdCode=JJY37KG5

Abonneren op: Posts (Atom)

Uit de schaduw

(English & update follows the Dutch texst)

Deze blog wil de zeer zelzdame kanker Pseudomyxoma peritonei (PMP) uit de schaduw halen en hopelijk een bijdrage leveren aan het redden van mensenlevens, zoals mijn leven is gered. Ik ben een PMP (Pseudomyxoma peritonei) survivor. Ik leef nu 3,5 jaar na mijn levensreddende operatie in juli 2008. Mijn ziektegeschiedenis ia lang, gecompiceerd, dramatisch. Het herstel is een zwaar, lang proces. Mijn genezing tot nu toe is een wonder.

Ik heb het ongeluk gehad om slecht en verkeerd medisch behandeld te worden, om last te hebben van ernstige medische missers. Ik heb het geluk gehad om gered te worden door een dapper en optimistisch chirurg, Prof. Aviram Nissan.

Doordat PMP zo zelzdaam is, kan de diagnose een moeizame zaak zijn. Mijn eigen ervaring laat zien dat ook de behandeling verkeerd kan verlopen. Daarom wil ik met deze blog mensen alert maken op signalen van het lichaam die onschuldig lijken maar tot een dodelijk afloop kunnen lijden!
informatie verschaffen, niet alleen over symptomen maar ook over de ziekte, over behandelmethoden, over gespecialiseerde ziekenhuizen en artsen in Nederland en het buitenland;

Ik hoop dat mensen die met deze ziekte direct of indirect te maken hebben (gehad), hun ervaringen willen delen middels deze blog. Samen kunnen we steun voor elkaar zijn en kunnen we een bescheiden toch zinvolle bijdrage leveren aan het behoud van het leven.

Ondertussen is het november 2016. Er is veel gebeurd waardoor ik de blog heb verwaarloosd. De PMP heeft mij intensief bezig gehouden....

In de volgende tekst kun je meer lezen.

De tekst schrijf ik in het Engels om voor meerdere mensen toegankelijk te zijn.

pellegorna@gmail.com

English

November 2016

This Blog is not only about my PMP. You can find here information aboud this rare cancer and treatment, about different aspects related to it and about Hipec centra and specialists.

After a long time I am writing again. A lot has happened since my first CRS/HIPEC in 2008 and since I have started, my blog in 2011.

When I look back, I now know that my pseudomyxoma story has begun many, many years ago. Long before the PMP has manifested itself in 2005.

In 2005 I had the first `explosion`: my appendix has exploded. They did not understand at the hospital what was really going on with me. After two risky weeks at the hospital they sent me home with nothing. As my pathology report was forgotten (!), there was no follow up, no tests. Nothing. but more and more problems within my body.

In march 2008 I finally had my diagnosis of PMP. In the meantime I got sicker and sicker, my belly grew visibly daily. I was hospitalised at the Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam, The Netherlands. Dr. Pegels who was my oncologist at that time, kept giving me chemo which didn’t do any good to me as I had low grade, DPAM. Although I got sicker and my belly extremely bigger and bigger, he kept giving me chemo. I was about to die.

Thanks to intervention of my very good friend Aya Breuer, we sent my medical file to prof. T. Yablonski –Peretz, at that time head of the cancer institute of the Hadassah medical center in Jerusalem. Prof.Yablonsky-Peretz took care of it urgently. She new the PMP and worked together with a very good surgeon who was specialized in PMP and CRS/HIPEC. This was prof. Aviram Nissan. Within 2 weeks, on july 21^st, I had my life saving CRS/HIPEC.

Prof. Aviram Nissan has saved my life!

Unfortunately I had a recurrence and had my 2^nd CRS/HIPEC in June 2013. Again, by prof. Aviram Nissan, in the Hadassah Medical Center. As they discovered this time aggressive cells, I needed chemotherapy post operation. 12 rounds…. This was a shock: I had 2 types of pathology! It felt very threatening. As all of PMP heroes, I went through this and I am still here. Though not without obstacles.

In 2015 I had recurrence again. This time it was low grade, DPAM. In march 2015 I had a local surgery. In May I had my 3^rd Hipec surgery, also this time by prof. Nissan, who is keeping working hard to save me. This time prof. Aviram Nissan used another chemo for de Hipec: Melphalan, which he has imported especially for me from the USA. This Melphalan is being used by dr. Sardi as an alternative to the traditional regimes.

This HIPEC was very heavy. Although I have recovered very nice at the hospital at the first sight, a very hard time followed, complications, hospitalization, another surgery, drains……

At the moment I am writing this, I am one and a half year further and finally feel beter.

I don’t a the stamina of a real healthy person, still need rest, but I am trying to do and enjoy as much as I can.

This journey of surgeries and recoveries has been very, very tough. Not only for me but also for my dear family and friends who were my caregivers. I have no words to express how greatful I am to them.
pellegorna@gmail.com