Nieuwe CT-scan moet uitzaaiingen beter in kaart brengen
http://pijnstiller.hulpforum.nl/forum/viewtopic.php?t=32077
Het Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis (NKI-AvL) in Amsterdam krijgt binnenkort een nieuw soort CT-scanner die de darmen en het buikvlies driedimensionaal in beeld kan brengen. Het apparaat moet ervoor zorgen dat er in de toekomst minder overbodige operaties plaatsvinden.
Vooral bij darmkanker, maar ook bij longkanker komt het nogal eens voor dat een chirurg pas tijdens de operatie ontdekt dat een tumor al zover uitgezaaid is dat het te laat is om hem weg te halen. Ze maken de patiënt dan weer dicht. Chirurgen onder elkaar noemen zo’n ingreep een ‘opendicht’ .
Volgens Victor Verwaal, chirurg in het NKI-AvL is elke opendicht een vorm van falen, en dan vooral het falen van de medische beeldvormingstechnieken, of van de interpretatie daarvan.
In dagblad Trouw zegt hij daarover: ‘Op de huidige scans van het lichaam kun je van tevoren helaas niet alles zien. Bij darmkanker ontstaan de meeste opendicht-situaties door uitzaaiingen op het buikvlies. Die blijven totaal onzichtbaar op de scan die we altijd van tevoren maken.’
De nieuw CT-scan die binnenkort wordt geleverd moet poliepen in de darm en mogelijk ook uitzaaiingen op het buikvlies, zichtbaar maken. Dat zou naar schatting 8% van de opendicht-operaties bij patiënten met darmkanker schelen.
De resolutie van de huidige scans is vaak te laag om te zien of het buikvlies, een flinterdun velletje, is aangetast. Ook uitzaaiingen in de lever zijn – als ze kleiner zijn dan een halve centimeter – onzichtbaar op de scan.
Naast patiënten met darmkanker worden ook patiënten met longkanker vaak door het opendicht-fenomeen getroffen.
In de medische wereld is exact niet bekend hoe vaak opendicht-operaties plaatsvinden. Naar schatting gaat om het in het geval van kanker om ongeveer 1000 operaties per jaar.
Groningse artsen willen het nu gaan bijhouden. Eerst bij patiënten met longkanker, later misschien ook landelijk en bij andere typen kanker.
Vooral bij darmkanker, maar ook bij longkanker komt het nogal eens voor dat een chirurg pas tijdens de operatie ontdekt dat een tumor al zover uitgezaaid is dat het te laat is om hem weg te halen. Ze maken de patiënt dan weer dicht. Chirurgen onder elkaar noemen zo’n ingreep een ‘opendicht’ .
Volgens Victor Verwaal, chirurg in het NKI-AvL is elke opendicht een vorm van falen, en dan vooral het falen van de medische beeldvormingstechnieken, of van de interpretatie daarvan.
In dagblad Trouw zegt hij daarover: ‘Op de huidige scans van het lichaam kun je van tevoren helaas niet alles zien. Bij darmkanker ontstaan de meeste opendicht-situaties door uitzaaiingen op het buikvlies. Die blijven totaal onzichtbaar op de scan die we altijd van tevoren maken.’
De nieuw CT-scan die binnenkort wordt geleverd moet poliepen in de darm en mogelijk ook uitzaaiingen op het buikvlies, zichtbaar maken. Dat zou naar schatting 8% van de opendicht-operaties bij patiënten met darmkanker schelen.
De resolutie van de huidige scans is vaak te laag om te zien of het buikvlies, een flinterdun velletje, is aangetast. Ook uitzaaiingen in de lever zijn – als ze kleiner zijn dan een halve centimeter – onzichtbaar op de scan.
Naast patiënten met darmkanker worden ook patiënten met longkanker vaak door het opendicht-fenomeen getroffen.
In de medische wereld is exact niet bekend hoe vaak opendicht-operaties plaatsvinden. Naar schatting gaat om het in het geval van kanker om ongeveer 1000 operaties per jaar.
Groningse artsen willen het nu gaan bijhouden. Eerst bij patiënten met longkanker, later misschien ook landelijk en bij andere typen kanker.
